Μια ακόμη χρυσή σελίδα στην Ιστορία της ετοιμάζεται να γράψει η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών, καθώς μετά τον Παγκόσμιο τίτλο που κατέκτησε πέρυσι το καλοκαίρι στη Σαγκάη, την Πέμπτη προκρίθηκε στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν, κερδίζοντας την Ουγγαρία με 14-12.
Έτσι, αύριο το απόγευμα στις πέντε θα διεκδικήσει απέναντι στην Ιταλία που απέκλεισε τη Ρωσία, τον τίτλο που έχασε πριν από δύο χρόνια στο Ζάγκρεμπ.
Για τον κρίσιμο αγώνα μίλησε στον ΑΘΗΝΑ 9.84 και τη Δέσποινα Μπαρδάκου, η περιφερειακός της Εθνικής μας Σταυρούλα Αντωνάκου.
«Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες εντός αγωνιστικών χώρων. Τα παιχνίδια που παίξαμε ήταν δύσκολα αλλά δείξαμε χαρακτήρα και στείλαμε το μήνυμα ότι η ψυχή, το πάθος και ο αέρας του παγκόσμιου πρωταθλητή όχι απλά δεν μας λείπει, αλλά είναι και αρκετός για να είμαστε για δεύτερη συνεχόμενη μέχρι τώρα χρονιά αήττητες. Ένας τελικός είναι ένας τελικός. Μπορεί να παίζουμε με την Ιταλία που την έχουμε κερδίσει έντεκα φορές σερί μέχρι τώρα, αλλά σε έναν τελικό δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα. Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι θα τα δώσουμε όλα στην πισίνα και θα προσπαθήσουμε για να ακουστεί και πάλι ο εθνικός μας ύμνος».
Σχετικά με την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό: «Εδώ και δύο χρόνια αθλήτριες από τις ομάδες του εξωτερικού αγωνιούν για εμάς και μας ρωτάνε για τις εξελίξεις. Η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι πολιτικά άθλια, αθλητικά όμως δόξα τω Θεώ τα πάμε καλά. Αυτό που μας κάνει να μην το βάζουμε κάτω είναι κάτι στιγμές σαν αυτές που ζούμε εδώ και που ελπίζω να ζήσουμε και μετά τον τελικό. Μας οφείλουν όλοι. Αυτή τη στιγμή γυρνώντας από το παγκόσμιο πρωτάθλημα, κι ενώ έχουν περάσει έξι μήνες, δεν έχουμε δει τίποτα πουθενά. Έχουμε
πάρει κάποια ελάχιστα χρήματα σαν οδοιπορικά από την ομοσπονδία μας. Αυτά τα χρήματα μας έχουν βοηθήσει για να πληρώσουμε τα ενοίκιά μας και να φτάσουμε στο πανευρωπαϊκό. Είμαστε απλήρωτες. Έχουμε μείνει μόνο με υποσχέσεις. Δεν έχουμε πάρει τίποτα από αυτά που μας έχουν υποσχεθεί. Είναι όμως άκυρο να τα συζητάμε τέτοια θέματα πριν από τον τελικό. Η αλήθεια είναι ότι ναι μεν μας απασχολούν όλα αυτά, μας εκνευρίζουν και μας εξοργίζουν, όταν όμως φτάνει η στιγμή των αγώνων και όταν παίζουμε δεν σκεφτόμαστε τίποτα. Σκεφτόμαστε
μόνο ό,τι αφορά το εθνόσημο. Ακούγοντας τον εθνικό ύμνο ανατριχιάζουμε, δακρύζουμε και παίζουμε για την Ελλάδα. Από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν γυρίσουμε. Και θα τα πούμε έξω από τα δόντια αυτή τη φορά, γιατί κάποιοι έχουν επωφεληθεί από τις δικές μας επιτυχίες. Αυτό να ξέρουν ότι δεν μας αρέσει καθόλου. Όταν θα έρθει με το καλό η ώρα, όταν γυρίσουμε κι ελπίζουμε να γυρίσουμε με ένα χρυσό ακόμα, τότε θα τα πούμε όλα».
Έτσι, αύριο το απόγευμα στις πέντε θα διεκδικήσει απέναντι στην Ιταλία που απέκλεισε τη Ρωσία, τον τίτλο που έχασε πριν από δύο χρόνια στο Ζάγκρεμπ.
Για τον κρίσιμο αγώνα μίλησε στον ΑΘΗΝΑ 9.84 και τη Δέσποινα Μπαρδάκου, η περιφερειακός της Εθνικής μας Σταυρούλα Αντωνάκου.
«Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες εντός αγωνιστικών χώρων. Τα παιχνίδια που παίξαμε ήταν δύσκολα αλλά δείξαμε χαρακτήρα και στείλαμε το μήνυμα ότι η ψυχή, το πάθος και ο αέρας του παγκόσμιου πρωταθλητή όχι απλά δεν μας λείπει, αλλά είναι και αρκετός για να είμαστε για δεύτερη συνεχόμενη μέχρι τώρα χρονιά αήττητες. Ένας τελικός είναι ένας τελικός. Μπορεί να παίζουμε με την Ιταλία που την έχουμε κερδίσει έντεκα φορές σερί μέχρι τώρα, αλλά σε έναν τελικό δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα. Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι θα τα δώσουμε όλα στην πισίνα και θα προσπαθήσουμε για να ακουστεί και πάλι ο εθνικός μας ύμνος».
Σχετικά με την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό: «Εδώ και δύο χρόνια αθλήτριες από τις ομάδες του εξωτερικού αγωνιούν για εμάς και μας ρωτάνε για τις εξελίξεις. Η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι πολιτικά άθλια, αθλητικά όμως δόξα τω Θεώ τα πάμε καλά. Αυτό που μας κάνει να μην το βάζουμε κάτω είναι κάτι στιγμές σαν αυτές που ζούμε εδώ και που ελπίζω να ζήσουμε και μετά τον τελικό. Μας οφείλουν όλοι. Αυτή τη στιγμή γυρνώντας από το παγκόσμιο πρωτάθλημα, κι ενώ έχουν περάσει έξι μήνες, δεν έχουμε δει τίποτα πουθενά. Έχουμε
πάρει κάποια ελάχιστα χρήματα σαν οδοιπορικά από την ομοσπονδία μας. Αυτά τα χρήματα μας έχουν βοηθήσει για να πληρώσουμε τα ενοίκιά μας και να φτάσουμε στο πανευρωπαϊκό. Είμαστε απλήρωτες. Έχουμε μείνει μόνο με υποσχέσεις. Δεν έχουμε πάρει τίποτα από αυτά που μας έχουν υποσχεθεί. Είναι όμως άκυρο να τα συζητάμε τέτοια θέματα πριν από τον τελικό. Η αλήθεια είναι ότι ναι μεν μας απασχολούν όλα αυτά, μας εκνευρίζουν και μας εξοργίζουν, όταν όμως φτάνει η στιγμή των αγώνων και όταν παίζουμε δεν σκεφτόμαστε τίποτα. Σκεφτόμαστε
μόνο ό,τι αφορά το εθνόσημο. Ακούγοντας τον εθνικό ύμνο ανατριχιάζουμε, δακρύζουμε και παίζουμε για την Ελλάδα. Από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν γυρίσουμε. Και θα τα πούμε έξω από τα δόντια αυτή τη φορά, γιατί κάποιοι έχουν επωφεληθεί από τις δικές μας επιτυχίες. Αυτό να ξέρουν ότι δεν μας αρέσει καθόλου. Όταν θα έρθει με το καλό η ώρα, όταν γυρίσουμε κι ελπίζουμε να γυρίσουμε με ένα χρυσό ακόμα, τότε θα τα πούμε όλα».